Wielki Post z dziećmi.

Wiele osób większe znaczenie przypisuje obchodom Świąt Narodzenia Pańskiego, aniżeli Wielkiej Nocy. Więcej znamy miłych sercu tradycji. Lepiej rozumiemy, co stało się w Betlejem niż na Golgocie. Łatwiej zrozumieć żłóbek niż pusty Grób. Również i dzieciom łatwiej opowiadać o Dzieciątku Jezus, aniżeli o Jezusie cierpiącym na Krzyżu i o Jezusie Zmartwychwstałym. Tymczasem w roku liturgicznym Wielka Noc uważana jest za "Święto Świąt". 
"Jaśnieją jako szczyt całego roku liturgicznego" - stwierdza się w "Konstytucji o liturgii świętej" ostatniego Soboru o trzech Świętych Dniach Paschalnych. Dlaczego? Ponieważ Odkupienie nasze dokonało się na Krzyżu, kiedy to Chrystus, umierając, zniweczył naszą śmierć, a Zmartwychwstając, dał nam Życie Wieczne.

W obliczu zbliżających się Świąt Wielkiej Nocy witryny sklepowe uginają się pod ciężarem styropianowych jajek, kolorowych pisanek, pluszowych kurczaczków i uśmiechniętych zajączków. Jakże w ten sposób umniejszona jest treść tych Wielkich Świąt.

Wspólnie z naszymi uczniami codziennie przez okres Wielkiego Postu przygotowujemy nasze serca na Święta Zmartwychwstania Pańskiego. Wielka Noc to bowiem nie tylko koszyczek ze święconką, który niesiemy do Kościoła w Wielką Sobotę. Wielkanoc przede wszystkim to Tajemnica Zbawienia podarowana człowiekowi przez Pana Boga. Czterdziestodniowy post zarówno dla nas - nauczycieli, jak i dla naszych uczniów nie jest programem treningowym duszy i ciała, nie wyznaczamy sobie ram czasowych igrzysk olimpijskich, w  których będziemy bić rekordy w kolejnych konkurencjach z cyklu: "a teraz nie będę tego robić". Tu nie walczymy o złoty medal czy zaliczenie albo niezaliczenie zadania pod tytułem: "dobrze przeżyty Wielki Post". Wszystko to, co czynimy ma tylko jeden cel - zbliżyć nas i dzieci do Pana Jezusa. Nie odwrotnie - bo Pan Jezus zawsze jest blisko. 

Wszystko, co czynimy w tym czasie, ma sprawić, że bardziej otworzymy się na Jego miłość. Wcielamy w życie trzy konkretne podpowiedzi Kościoła: modlitwę, post, jałmużnę. 

 Modlitwa. Modlimy się z dziećmi. Zarówno dzieci, jak i my - nauczyciele modlimy się własnymi słowami. Pan Jezus nie potrzebuje wyszukanych słów, Pan Jezus pragnie otwartych serc. Otwieramy je dla Niego. Obejmujemy modlitwą całą szkolną społeczność i naszych najbliższych. Czytamy z uczniami Pismo Święte, rozważamy fragmenty dotyczące męki i śmierci Pana Jezusa. Nasi uczniowie samodzielnie wykonują z patyczków oraz z gałązek własne krzyżyki. Dzieci tworzą również Chustę św. Weroniki.

Post. Post jest konkretnym i trudnym ćwiczeniem, ale jakże miłym Panu Jezusowi. Pozwoliliśmy dzieciom, by same zdecydowały, z czego chcą zrezygnować w Wielkim Poście. Mali uczniowie świetnie wiedzą o tym, w jaki sposób lubią spędzać czas. Ich postanowienia wielkopostne wzruszają. Wybór padł na Ciszę - jako przeciwieństwo hałasu. Pięknie. Na początek kilkanaście minut dziennie. Czas zwalnia, a my z dziećmi słuchamy ciszy, słyszymy bicie naszych serc. Biją w jednym rytmie dla Pana Jezusa.

W dobie wszechogarniającego Internetu, tabletów i smartfonów dzieci podjęły jeszcze jedno, jakże istotne postanowienie wielkopostne. Wolny czas będziemy spędzać mądrze. Wspólnie z dziećmi samodzielnie wykonaliśmy dwie gry zręcznościowe. 
Może i dla Was będą one inspiracją.

1.Propozycja - Bulik. 

Potrzebne:

- górna część pudełka,

- zielone kartki,

- klej, nożyczki,

- 2 gumki recepturki,

- pompony.

Zasady gry: Każdy z graczy otrzymuje tyle samo pomponów. Jego zadanie polega na strzelaniu gumką w pompon tak, aby przez otwór wpadł na pole przeciwnika. Wygrywa ten, na którego polu jest mniej pomponów, nieistotne czy swoich czy też przeciwnika.

2. Propozycja. Piłkarzyki. 

Potrzebne:

- pudełko po butach,

- patyczki,

- klamerki,

- nożyczki,

- piłeczka ping- pongowa.

Te dwie gry stanowią propozycje na mądre i wesołe spędzenie wolnego czasu z dala od Internetu.

3. Jałmużna - czyli ofiarowanie czegoś z miłością, dawanie z serca. To konkretna postać miłości. Szczególnie w Wielkim Poście uczniowie okazują sobie dużo więcej życzliwości, pomagają sobie, darzą siebie dobrym słowem. 

Kochani, życzymy i Wam twórczych postanowień wielkopostnych. Poproście Pana Jezusa, by Was w nich prowadził. Niechaj każdy z tych 40 dni będzie po prostu dobry.

25 III Zwiastowanie Pańskie oraz Dzień Świętości Życia

25 III - Zwiastowanie Pańskie oraz Dzień Świętości Życia

Serdecznie Was witamy na stronie "Szkół św. Wojciecha".

1. Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Wojciecha w Gdańsku.

Naszym mottem są słowa Pana Jezusa: “ Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie, nie zabraniajcie im, bo do takich należy Królestwo Boże. O tak, oświadczam Wam: kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.” ( Mk 10, 14-15 )

W naszej szkole dbamy nie tylko o rozwój edukacyjny i emocjonalny naszych uczniów, ale swoją codzienną postawą świadczymy przede wszystkim, że nieustannie aktualne jest przesłanie o Bożej Miłości wobec każdego dziecka. To właśnie od najmłodszych, my dorośli, możemy uczyć się szczerej i spontanicznej wiary. Serca dzieci zawsze są niewinne i ufne. Każdego dnia dokładamy wszelkich starań, by rozwijać i pielęgnować w naszych uczniach żywą i głęboką relację z Panem Jezusem.

Centrum Kształcenia im. św. Wojciecha to placówka oświatowa z tradycjami. W 1998 r. z inicjatywy Stowarzyszenia Rodzin Katolickich w Archidiecezji Gdańskiej powstał Zespół Szkół Św. Wojciecha, w którym kształciła się licealna młodzież. U podstaw założenia szkół leżało jedno z wielu zadań, realizowanych przez Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, a mianowicie: wspieranie edukacji i wychowania dzieci oraz młodzieży w zgodzie z zasadami Ewangelii, wyrażonymi w nauce Kościoła Katolickiego.

Nasza szkoła nosi imię jednego z największych misjonarzy, któremu cała Polska, a szczególnie region Pomorza, zawdzięcza łaskę wiary katolickiej. Czujemy się zatem zobowiązani nie tylko do kontynuowania Jego dzieła poprzez przekazywanie Ewangelii uczniom naszej szkoły, co z radością codziennie czynimy, ale także chcemy, jako cała wspólnota szkolna – pedagodzy, uczniowie, rodzice i administracja aktywnie włączać się w pomoc misjonarzom w ich pracy ‘ad gentes’ – niesienia Chrystusa żywego do wszystkich narodów.

W 2012r. utworzone zostało Katolickie Gimnazjum w Gdańsku, które z sukcesami funkcjonuje jeszcze w tym roku szkolnym.

Pomysł utworzenia Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Wojciecha w Gdańsku był odpowiedzią na potrzeby i prośby rodziców, by ich dzieci poprzez szkołę mogły kontynuować zainicjowane w rodzinnych domach postawy chrześcijańskie i patriotyczne. Poprzez reformę edukacji udało się ten plan zrealizować w roku 2017.

Proces dydaktyczno-wychowawczy w naszej szkole oparty jest na chrześcijańskim systemie wartości i nauce Kościoła Katolickiego. Centralne miejsce w programie nauczania zajmuje Ewangelia i oparta na niej katolicka pedagogika. Szkoła ukazuje uczniom konieczność zaangażowania się w rozwój dobra wspólnego oraz uczy otwartości na potrzeby innych ludzi, zachęcając do podejmowania wolontariatu i działań na rzecz bliźnich. Prowadzimy promocję zdrowego stylu życia, zapewniamy wszechstronny, umysłowy i fizyczny rozwój uczniów przez bogatą ofertę zajęć dydaktycznych i kulturalnych. Oferujemy naukę języków obcych od pierwszej klasy szkoły podstawowej. Kształtujemy postawy patriotyczne, przygotowując jednocześnie dzieci i młodzież do życia w Europie przez uczestnictwo w wymianie międzynarodowej i programach europejskich. Kadrę pedagogiczną stanowią nauczyciele wierzący i praktykujący, żyjący zgodnie z normami moralnymi Kościoła. Nasi nauczyciele to profesjonaliści, pracują z pasją i potrafią rozwinąć w uczniach zamiłowanie do nauki. Jesteśmy szkołą bezpieczną, przyjazną, przygotowującą uczniów do życia w dynamicznie rozwijającym się świecie. Proces wychowania i nauczania odbywa się przy współpracy i zaangażowaniu rodziców. Naszą szkołę promujemy w środowisku lokalnym, doskonalimy swoje umiejętności i troszczymy się o efektywność podejmowanych działań.

 https://www.facebook.com/podstawowawojciecha/

2. I Gdańskie Liceum Katolickie im. św Wojciecha w Gdańsku.

Na większą chwałę Pana Boga i cześć Matki Bożej Brzemiennej Matemblewskiej zostało założone I Gdańskie Liceum Katolickie im. św. Wojciecha, które jest kierowane przez Stowarzyszenie Rodzin Katolickich w Archidiecezji Gdańskiej. I Gdańskie Liceum Katolickie im. św. Wojciecha jest trzyletnią szkołą średnią ogólnokształcącą, niepubliczną z uprawnieniami szkoły publicznej. Metropolita Gdański, ks. abp dr Tadeusz Gocłowski, dekretem znak akt: XII Z 1-1-98 1998 roku nadał naszemu Liceum status szkoły katolickiej.

 Kilka słów o figurze Matki Bożej Brzemiennej w Matemblewie.

Figurę Matki Bożej Brzemiennej historycy sztuki nazywają Madonną z Matemblewa lub Madonną apokaliptyczną. Ta wykonana z drzewa modrzewiowego, polichromowana rzeźba, przedstawia postać brzemiennej niewiasty o wymiarach: wysokość 185 cm, szerokość 90 cm.

Cechy stylistyczne figury pozwalają przypuszczać, że powstała ona w drugiej połowie XVIII wieku, prawdopodobnie w pracowni snycerskiej cystersów oliwskich lub też w którymś z warsztatów gdańskich. Warto w tym miejscu podkreślić, że jest to dzieło dobrego artysty, o którym niestety nic bliższego nie wiemy. z drzewa modrzewiowego, polichromowana rzeźba, przedstawia postać brzemiennej niewiasty o wymiarach: wysokość 185 cm, szerokość 90 cm.

Postać Maryi stoi w kontrapoście, charakterystycznym esowatym wygięciu. Odziana jest w czerwoną suknię z prostym owalnym wycięciem przy szyi i podwiniętymi rękawami. Zza głowy i z tyłu pleców osuwa się w dół ciemnobłękitna szata, której jeden z końców opada z prawego ramienia do wysokości kolan. Twarz Madonny, o przymkniętych lekko oczach, pogrążona w zamyśleniu, okolona jest krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie znajduje się mała złota korona, zaś wokół głowy „wieniec z gwiazd dwunastu”. Prawą rękę Maryja przyciska do piersi, podtrzymując zarazem skraj szaty, zaś w lewej trzyma lilię. Stopy są bose, prawą wspiera na półksiężycu, lewą depcze głowę węża - szatana. Cała postać promieniuje subtelnie ukazanym pięknem macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny.

W XVII i XVIII wieku dominowało przedstawienie Niepokalanej, wywodzące się z malarstwa hiszpańskiego (Bartolomeo Murillo) i włoskiego (Tiepolo), do którego to typu należy również figura w Matemblewie. Źródłem takiego ujęcia jest wizja Niewiasty Apokaliptycznej z Objawienia św. Jana Apostoła (Ap 12,1-3). Od najdawniejszych czasów teologia odnosiła tę wizję do Kościoła, a stopniowo także do Matki Bożej. Zgodnie z tekstem, Maryja ukazana jest jako „znak za niebie”, a więc wyniesiona ponad ziemską rzeczywistość, „obleczona w słońce” - brzemienna, nosząca w swoim ciele Chrystusa - Słońce świata. Dwanaście gwiazd oznacza pokolenia Izraela i apostołów. Księżyc pod stopami jest symbolem Niepokalanego Poczęcia i przezwyciężenia znikomości świata doczesnego. Wąż, to szatan, kusiciel. Maryja, nieprzyjaciółka szatana, stała się Matką Zbawiciela, który starł głowę odwiecznego wroga. O szczególnych przywilejach Matki Bożej świadczy korona, symbol królewskiej godności. Lilia jest symbolem dziewictwa, czystości i niewinności.

 

http://szkolywojciecha.pl

https://www.facebook.com/podstawowawojciecha/ 

https://www.facebook.com/LiceumKatolickie/